Parafia

Nie znamy dokładnej daty budowy pierwszego kościoła i powstania parafii w Zabłudowie. Przypada ona na lata między 1525 r., kiedy to król Zygmunt Stary potwierdził nadanie Puszczy Błudowskiej Aleksandrowi Chodkiewiczowi, a 1553 r., gdy król Zygmunt August wydał przywilej lokacyjny miasta Zabłudowa. W chwili zakładania miasta była już w nim cerkiew prawosławna i kościół katolicki.

Pierwsza świątynia katolicka była pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP. Kościół parafialny w Zabłudowie przechodził różne koleje. Wielokrotnie w okresie staropolskim był remontowany: w 1688 r. przez księżną Ludwikę Radziwiłłównę, na początku XVIII w. przez ks. Ludwika Skorupskiego, a w 1761 r. przez księcia Michała Radziwiłła. W 1800 r. rząd pruski nakazał rozebrać stary kościół i pobudować nowy. 2/3 kosztów miał ponieść książę Dominik Radziwiłł, a 1/3 parafianie.

W czasie trwania prac remontowych nabożeństwa przeniesiono do opuszczonego zboru kalwińskiego. Budowę obecnej świątyni rozpoczęto w 1805 r. i prowadzono z dużymi przerwami. Ostateczną fundatorką kościoła została hr. Demblińska. Dzięki niej budowę ukończono w 1840 r. Dnia 29 VI 1840 r., w święto patronalne św. Apostołów Piotra i Pawła, poświęcenia świątyni dokonał ks. Franciszek Piotrowski, zaś 21 IX 1856 r. kościół konsekrował bp wileński Wacław Żyliński.

W głównym ołtarzu znajduje się obraz Apostołów Piotra i Pawła namalowany przez Antoniego Kollberga w Berlinie w 1840 r. Boczne ołtarze zawierają obrazy św. Michała Archanioła i Zwiastowania NMP. W 1913 r. świątynia wzbogaciła się o czternastogłosowe, pneumatyczne organy firmy A. Szymańskiego z Warszawy i nowe stacje Drogi Krzyżowej. Kolejne remonty kościoła miały miejsce w okresie międzywojennym. W latach dwudziestych XX w. odmalowano świątynię – za czasów ks. Stanisława Nawrockiego – zaś w latach 1936-1938 przeprowadzono dalsze prace remontowe, przy okazji ubogacając świątynię ołtarzykiem Matki Bożej Ostrobramskiej.

W latach 1988-2006 ks. Józef Krysiewicz wspólnie z parafianami przeprowadził prace konserwatorsko-remontowe, mające na celu przywrócenie pierwotnego wyglądu wszystkich elementów wystroju wnętrza świątyni. Prace przebiegały pod nadzorem konserwatorskim. Odnowiono i poddano konserwacji wszystkie elementy ruchome świątyni, w tym organy; wykonano nowe instalacje: elektryczną, alarmową i nagłośnienia. Przeprowadzono prace odwadniające i osuszające, położono nowe tynki i nakrycie dachu. Pobudowano nowy budynek gospodarczy i garaż, postawiono nowe kamienne ogrodzenie kościoła z kamienia polnego.

Prace zostały uwieńczone uroczystością konsekracji nowego ołtarza i poświęceniem wnętrza odrestaurowanej świątyni w dniu 20 VIII 2006 r. Pracom konserwatorskim poddane zostały również kaplice cmentarne św. Marii Magdaleny i św. Rocha, ich wyposażenie, bramy i ogrodzenia. Powiększono i ogrodzono także nowy cmentarz św. Krzyża.

W 2008 r. ks. proboszcz Romuald Kułak rozpoczął budowę nowej plebanii, gdyż w pożarze uległa zniszczeniu stara wikariatka. W roku 2010 nowy proboszcz ks. Ryszard Falkowski rozpoczął prace dotyczące ocieplenia kościoła, m.in. wstawianie nowych okien, ocieplenie ławek. Również staraniem ks. proboszcza Ryszarda w roku 2011 dokonano uzupełnienia wyposażenia kościoła m.in. w klęczniki oraz chodniki, jak również zamontowano ekran elektroniczny do wyświetlania pieśni.

Natomiast w roku 2012 dokonano wymurowania nowego parkanu oraz wykonano schody marmurowe na plebanię. W roku 2013 dzięki życzliwości parafian i staraniem ks. proboszcza Ryszarda wykonano sporą inwestycję – założono ogrzewanie kościoła, a także zostały odrestaurowane stare zabytkowe naczynia liturgiczne. Rok 2014 przyniósł dalsze prace, m.in. pomalowano całe prezbiterium i przedsionek kościoła, naprawiono dzwony, odrestaurowano wszystkie bramy w ogrodzeniu kościoła, odmalowano obie zakrystie, zakupiono kilka nowych ornatów.

W następnych latach:

Nowe ławki na zewnątrz kościoła

Monstrancja i kustodium nowe

Remont kaplicy św. Rocha i św. Marii Magdaleny, krzesła do kaplicy

Głośniki procesyjne i mikrofony

Wzbogacono kościół obrazami świętych

Remont całego kościoła na zewnątrz i wież

Zabezpieczenie plebanii przed zagrzybieniem

Dwie nowe szafy do zakrystii

Renowacja drzwi głównych

Kaplica pod wezwaniem św. Rocha, na nieczynnym starym cmentarzu, 1 km od kościoła parafialnego, zbudowana w 1854 r. przez Kazimierza Ostaszewskiego, majora wojsk rosyjskich. W 1992 wymieniono więź dachu i pokryto blachą miedzianą, zrobiono nowe tynki, pozłocono ołtarz oraz zakonserwowano i odnowiono dwa obrazy.

Kaplica na innym starym cmentarzu, murowana, pod wezwaniem św. Marii Magdaleny, 1 km od kościoła parafialnego, zbudowana również w 1854 r. przez Kazimierza Ostaszewskiego, majora wojsk rosyjskich. W roku 1992 wymieniono więź dachu i pokryto blachą miedzianą, zrobiono okna żelazne, położono nowe tynki i pomalowano.

Kaplica publiczna we wsi Krynickie, 8 km od kościoła parafialnego. W 1986 r. urządzono dom katechetyczny i przepisano na własność parafii w Zabłudowie. Dnia 9 VII 1989 r. bp Edward Kisiel erygował ten dom jako kaplicę publiczną pod wezwaniem św. Anny i w tym dniu osobiście ją poświęcił, z prawem przechowywania Najświętszego Sakramentu na stałe. Są poświęcone stacje Drogi Krzyżowej. Wielkość 8 na 11 m. W 1992 r. przedłużono kaplicę o 4,5 m i dobudowano wieżę, którą pokryto blachą miedzianą. Kaplica zbudowana z cegły i pokryta blachą ocynkowaną. Wszystko zrobiono kosztem mieszkańców Krynickich. Wieżę pokryto blachą miedzianą kosztem całej parafii. Msza św. odprawiana jest w każdą niedzielę o godz. 10:00.

Kaplica we wsi Nowosady, 8 km od kościoła parafialnego, pod wezwaniem Matki Boskiej Anielskiej, drewniana.

MINISTRANCI